Χρυσόσκονη

Φίλες μου, πέρασαν κιόλας δύο μήνες που έχω να γράψω στο μπλογκοσπιτάκι μου.Δύο μήνες που εκτός από χαρούμενες στιγμές είχαν και δυσάρεστες.Άλλωστε αυτές οι δύο πάνω μαζί σχεδόν χέρι χέρι και εκεί που λες τί ωραία τί χαρούμενα που περνάμε έρχεται κάτι και σε στεναχωρεί,σε θλίβει,σε ρίχνει στα πατώματα.Έτσι είναι όμως η ζωή. Αλλά ας δούμε τα εύχαριστα που θυμόντας τα θα μας γιατρέψουν τις πληγές από τις στεναχώριες. Μετά τον γάμο της αδερφής μου φύγαμε για διακοπές και πού αλλού στον Φάρο Κακής Κεφαλής στην Χαλκίδα,Ήταν η δεύτερη φορά που περνάγαμε τις διακοπές μας σε φάρο μιας και πριν δύο χρόνια είχαμε μείνει στον Φάρο της Αυλίδας.Όμως αυτός ο φάρος ήταν το κάτι άλλο.Ένας φάρος που για να  πας διέσχιζες ένα μικρό δασάκι που τα βράδια μαζευόντουσαν παιδιά και έπαιζαν.Ο φάρος σαν οίκημα ήταν πάρα πολύ προσεγμένος μιας και εκεί έμεναν και ο φαροφύλακας και η γυναίκα,ο Δημήτρης και η Ελένη και η κορούλα τους.Δύο καταπληκτικοί άνθρωποι που ήταν αυτό που λέμε πλασμένοι ο ένας γι